ಅಲ್ಲಮ

ಮಾನವರು ಸಾವು ತಪ್ಪುಗಳಿಗೆ ಪಚ್ಚಾತಪ ಪಟ್ಟರೆ ದೇವರ ಕ್ಷಮೆ ಪಡೆಯಬಹುದೆಂದು ತಿಳಿಸಿದರು

ಸುಖ ದುಃಖಗಳೆರಡನ್ನೂ ಅರಿಯದವ ಜ್ಞಾನಿಯಲ್ಲ
ಎಣ್ಣೆ ಬೇರೆ,ಬತ್ತಿ ಬೇರೆ ಎರಡೂ ಕೂಡಿ ಸೊರಡಾಯಿತು.ಪುಣ್ಯ ಬೇರೆ, ಪಾಪ ಬೇರೆ ಎರಡೂ ಕೂಡಿ ಒಡಲಾಯಿತು.
ಅಜ್ಞಾನಿಯಾದವಂಗೆ ಅರಿವು ತಾನೆಲ್ಲಿಯದೋ? ಸುಜ್ಞಾನಿಯಾದವಂಗೆ ಮರುಹು ತಾನೆಲ್ಲಿಯದೋ?
ಅಮೃತಸಾಗರದೊಳಿದ್ದು ಆಕಳ ಚಿಂತೆಯೇಕೆ?
ಕಾಡುಗಿಚ್ಚಿದರೆ ಅಡವಿಯೇ ಗುರಿ,ನೀರುಗಿಚ್ಚಿದರೆ ಸಮುದ್ರವೇ ಗುರಿ,ಒಡಲು ಗಿಚ್ಚಿದರೆ ಆ ತನುವೇ ಗುರಿ.
ಸತ್ಯವಿಲ್ಲದವರೊಡನೆ ಸಹಸ್ರಕ್ಕೊಮ್ಮೆ ನುಡಿಯಲಾಗದು,ಲಕ್ಷಕ್ಕೊಮ್ಮೆ ನುಡಿಯಲಾಗದು, ಕೋಟಿಗೊಮ್ಮೆ ನುಡಿಯಲಾಗದು.